Page 119 - วารสารเล่มที่1ปี62
P. 119
A-Bo-Da-ya (อาบูดะยา) เป็นภาษาของชาวลาหู่หรือมูเซอ
ที่แปลว่า สวัสดี เป็นค�าทักทายที่เราได้ยินกัน และเมื่อเดินทางมาถึง
ชุมชนบ้านจ่าโบ่ เราจะได้พบกับร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขาซึ่งเป็นร้าน
ขึ้นชื่อของที่นี่ เพราะนอกจากจะมีก๋วยเตี๋ยวแสนอร่อยให้ได้ทานแล้ว
เมื่อมองไปรอบๆ จะมองเห็นภูเขาที่สวยงามสลับซับซ้อน และในเวลา
ช่วงเช้าเราสามารถเดินจากบ้านพักในหมู่บ้านมาร้านก๋วยเตี๋ยวซึ่งอยู่
ไม่ไกล บรรยากาศในร้านก็จะเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มารอชมทะเล
หมอก และพระอาทิตย์ขึ้นกันอย่างมากมาย ถ้าหากใครเดินทางมาถึง
ช่วงบ่ายแก่ๆ ก๋วยเตี๋ยวอาจจะหมด แต่ทางร้านยังเปิดให้นักท่องเที่ยว
เข้ามาถ่ายภาพและนั่งเล่นได้ตลอดกับมุมถ่ายภาพนั่งห้อยขายอดฮิต
ที่ทุกคนต้องมาเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก ฟินกันสุดๆ ไปเลยค่ะ
หากใครอยากสัมผัสประสบการณ์และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปกับ
ชาวบ้านในชุมชนบ้านจ่าโบ่ ก็ยังมีกิจกรรมอย่างเช่น การเย็บผ้า
จักรสาน เป่าแคน และยังให้เราได้มีโอกาสแต่งกายชุดประจ�าเผ่า
เพื่อมาเต้นจะคึร่วมกันกับชาวบ้านอีกด้วย ยังมีกิจกรรมเดินป่า
ชุมชน โดยเส้นทางเดินป่านี้จะผ่านไร่ข้าวโพด ไร่มันส�าปะหลังสีม่วง
ไร่ข้าวดอยของชาวบ้าน ในช่วงระหว่างทางเราจะได้สัมผัสกับความ
อุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ ทั้งสมุนไพรพื้นบ้าน เห็ดหลายหลากชนิด
รวมทั้งล�าน�้าที่สะอาดใส
วารสาร 117
ทหารพัฒนา
