Page 93 - วารสารทหารพัฒนา ฉบับที่ 3
P. 93

ช่�อเสยงของครูบาเจิาศูร่วัช่ัยที่ำใหิ  โที่ษแล�วั ขอที่�เหิลอซึ่�งเก�ยวักับการอางคุณวัิเศูษ
                                                                              ่
                             ่
                                                                                        ่
                                                    ิ
                                              �
                                                                           �
                                                                                    ่
                                                                                  ่
                                                              �
                         ่
                                                                                                  �
                                                                               ่
                                         ั
                        ั
                             ิ
                                                                        ิ
                                               ู
                                                                                                         ่
                                                                          ั
                  พระสงฆ์าธีการในจิงหิวัดลำพนบางรป็นำโดย  พระศูร่วัช่ยไมื่มื่ควัามื่ผิด เพราะป็ระช่าช่นเลาลอ
                                     ั
                                                                                                           ่
                                                                             ่
                                                      ู
                  เจิ�าคณะจิังหิวััดลำพูน                        ไป็เอง และเจิาคณะลงโที่ษเกินไป็ ควัรป็ล่อย
                                                                              �
                                                                                  ู
                                                �
                        ต�งอธีิกรณ์กล่าวัหิาวั่าที่่าน ๘ ขอ อาที่ิ ที่ำตัวัเป็็น  พระศูร่วัช่ัยกลับภัมื่ิลำเนาสมื่เดจิกรมื่พระยา
                                                                                                ็
                                                                         ิ
                         ั
                     ี
                  “ผู้บุญ” อวัดอที่ธีิฤที่ธี� ซึ่่องสมื่กำลังผ�คน คิดขบถ วัช่ิรญาณวัโรรสที่รงเหิ็นช่อบ
                                            ุ
                                      ิ
                                                   ู
                                ิ
                                                  �
                                                    ่
                            ่
                  ต่อบานเมื่อง และนำที่่านไป็จิำไวัที่�ลำพูนและ
                      �
                                               ั
                                                 ่
                  วััดศูรดอนไช่ย เช่ยงใหิมื่่ จิากน�นจิงได�ส่งตวัที่่าน
                       ่
                                                         ั
                                  ่
                  ไป็ไต่สวันที่่�กรุงเที่พฯ
                        สมื่เดจิพระมื่หิาสมื่ณเจิา  กรมื่พระยา
                                               �
                             ็
                                                        ิ
                                        ั
                  วัช่ิรญาณวัโรรส จิงที่รงต�งคณะกรรมื่การพจิารณา
                                  ่
                  เร�องพระศูร่วัิช่ัย ป็ระกอบด�วัย พระเจิาวัรวังศู์เธีอ
                                                    �
                    ่
                             ิ
                          �
                          ่
                  กรมื่หิมื่นช่นวัรสรวัฒน  พระญาณวัราภัรณ     ์
                                      ั
                                         ์
                                    ิ
                                   ิ
                  (มื่.ร.วั.ช่�น สุจิตฺโต) และพระธีรรมื่ไตรโลกาจิารย  ์
                               ิ
                          ่
                                                   ่
                                     �
                  (เจิริญ ญาณวัโร) ไดถวัายรายงานมื่ควัามื่เหิ็นวั่า
                                               �
                                                     ่
                                                         ่
                                ่
                  ขอ ๑-๕ ซึ่�งเก�ยวักับการไมื่่ใหิควัามื่รวัมื่มื่อกับ   ผลงานการสรางศูาสนสถาน  และ
                   �
                             ่
                                                                                      �
                  ฝั่่ายป็กครอง พระศูร่วัิช่ัยรับสารภัาพและได�รับ
                                                                 สาธีารณสมื่บัต บรณะซึ่อมื่แซึ่มื่บรเวัณหินาวัหิาร
                                                                                                ิ
                                                                                                       �
                                                                              ิ
                                                                                                         ิ
                                                                                 ู
                                                                                      ่
                                                                                                   ุ
                                                                                                      ิ
                                                                                                        ุ
                                                                                                           ั
                                                                 หิลวังและพระบรมื่ธีาต วััดพระธีาตหิรภัญช่ย         วารสาร  ทหารพัฒนา
                                                                                       ุ
                                                                 (พ.ศู.๒๔๖๓) หิลังจิากกลบจิากกรงเที่พฯ แลวั
                                                                                         ั
                                                                                                 ุ
                                                                                                           �
                                                                                                ิ
                                                                 ไป็บูรณะพระเจิด่ย์พระธีาตุดอยเก�ง อำเภัอฮอด
                                                                                                   �
                                                                 (พ.ศู.๒๔๖๔) สรางวัิหิาร วััดพระเจิาตนหิลวัง
                                                                                 �
                                                                 จิังหิวััดพะเยา (พ.ศู.๒๔๖๕) บูรณะพระธีาตุช่่อแฮ
                                                                 จิังหิวััดแพร่ (พ.ศู.๒๔๖๖) วััดพระสิงหิ์ จิังหิวััด
                                                                   ่
                                                                 เช่ยงใหิมื่่ (พ.ศู.๒๔๖๗) สรางธีาตุและบันไดนาค
                                                                                         �
                                                                                       �
                                                                                              �
                                                                 วััดบานป็าง พระธีาตุเกตุสรอยแก่งนำป็ิง (พ.ศู.๒๔๖๘)
                                                                     �
                                                                 รวับรวัมื่พระไตรป็ิฎกฉบับอักษรลานนาจิำนวัน
                                                                                                �
                                                                 ๕,๔๐๘ ผูก (พ.ศู.๒๔๖๙-๒๔๗๑) บูรณะวััดสวันดอก
                                                                 จิังหิวััดเช่ยงใหิมื่่ (พ.ศู.๒๔๗๔) และผลงาน
                                                                          ่
                                                                            ่
                                                                                       �
                                                                                                ่
                                                                 ช่�นอมื่ตะคอ  การสรางที่างข�นดอยสุเที่พ
                                                                  ิ
                                                                 จิังหิวััดเช่ยงใหิมื่่ ที่ศูรที่ธีาของสาธีช่น มื่ารวัมื่กัน
                                                                                  �
                                                                                  ่
                                                                         ่
                                                                                    ั
                                                                                                ุ
                                                                                                       ่
                                                                                  �
                                                                   �
                                                                 สรางถนนวัันละไมื่่ตำกวั่า ๕,๐๐๐ คน แล�วัเสร็จิ
                                                                           ่
                                                                                    ั
                                                                                                           �
                                                                 ภัายใน ๖ เดอน ตามื่สจิจิะวัาจิา (พ.ศู.๒๔๗๘) สราง
                                                                  ิ
                                                                 วัหิารวััดบ�านป็าง (พ.ศู.๒๔๗๘ เสรจิป็ี พ.ศู.๒๔๘๒)
                                                                                               ็
                                                             91
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98