Page 107 - 3_60
P. 107
การดูแลรักษา
- ใช้ยาทาต้านเชื้อราทาทุกวันติดต่อกันเป็นเวลา
อย่างน้อย ๓ - ๔ สัปดาห์ ไม่ควรหยุดหรือลดการทายาลงหลังผื่น
ดีขึ้นก่อนครบระยะเวลารักษา เนื่องจากหากหยุดยาเร็ว โรคมักกลับ
เป็นซ�้าได้ ทั้งนี้ในบางรายที่มีอาการรุนแรง หรือเป็นผื่นบริเวณกว้าง
แพทย์อาจพิจารณาให้ยาต้านเชื้อราชนิดรับประทานร่วมด้วยได้
- ดูแลรักษาความสะอาดของเท้าอยู่เสมอ ระวังไม่ให้
เปียกหรืออับชื้น
- ไม่ควรใช้สารท�าความสะอาดที่มีฤทธิ์รุนแรง หรือ
ระคายเคืองต่อผิวหนัง เช่น ผงซักฟอก หรือแอลกอฮอล์เช็ดล้าง
เพราะจะท�าให้ผิวหนังแห้งและมีอาการคันมากขึ้นได้
๓. ผื่นที่เกิดจากยุง หรือแมลงกัด (Mosquito or
การดูแลรักษา – การติดเชื้อเป็นแบบชั้นตื้นบางชนิด Insect Bite Reaction)
อาจดูแลรักษาเบื้องต้นได้ด้วยตนเอง เช่น การอักเสบติดเชื้อที่ อาการแสดง – ส่วนใหญ่ลักษณะเป็นตุ่มแดงนูน
รูขุมขน สามารถใช้ยาปฏิชีวนะรูปแบบครีมหรือขี้ผึ้งทาบริเวณที่เป็น คัน มักเห็นรอยกัดของแมลงที่บริเวณกลางตุ่ม ในผู้ที่มีอาการ
วันละ ๑ - ๒ ครั้ง เป็นเวลา ๗ - ๑๐ วัน ร่วมกับการดูแลผิวหนัง ตอบสนองรุนแรงอาจเป็นตุ่มน�้าขึ้นมาได้ มักพบบริเวณแขนหรือ
บริเวณที่มีการติดเชื้อให้สะอาด หลีกเลี่ยงสิ่งสกปรกและความอับชื้น ขาที่อยู่นอกเสื้อผ้า
ทั้งนี้หากแผลไม่ดีขึ้นควรไปพบแพทย์ เนื่องจากการติดเชื้อ การดูแลรักษา
บางอย่างอาจจ�าเป็นต้องได้รับยาปฏิชีวนะแบบรับประทาน - ไม่ควรแกะเกาตุ่ม เนื่องจากจะท�าให้อาการคันเป็น
- ในกรณีที่ผิวหนังติดเชื้อเป็นแบบชั้นลึก ควรรีบไป มากขึ้นและอาจเกิดแผลถลอก ท�าให้ผิวหนังเสี่ยงต่อการติดเชื้อ
พบแพทย์เพื่อวินิจฉัยและประเมินความรุนแรงและรับยาปฏิชีวนะ ง่ายขึ้น
ที่เหมาะสมค่ะ - หากมีอาการคันมากสามารถใช้ยาทาสเตียรอยด์
ข้อควรระวัง - ในผู้ที่มีโรคประจ�าตัวบางอย่าง เช่น ทาบางๆ บริเวณตุ่มเพื่อบรรเทาอาการคันได้
ภูมิคุ้มกันบกพร่อง ตับแข็ง เบาหวาน มะเร็งเม็ดเลือด ซึ่งมีภาวะ
ภูมิต้านทานของร่างกายลดลง หากอาการของแผลติดเชื้อดูลุกลาม
มากขึ้น โดยเฉพาะหากเริ่มมีไข้ ควรรีบไปปรึกษาแพทย์ทันที
เนื่องจากเป็นสัญญาณของการที่เชื้อแบคทีเรียเข้าสู่กระแสเลือด
ซึ่งอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้
๒.๒ โรคผิวหนังติดเชื้อจากเชื้อรา (Fungal Skin
Infection) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า ฮ่องกงฟุต (Hong Kong
Foot)
อาการแสดง - ที่พบได้บ่อย ได้แก่ ผิวหนังเปื่อย มีผื่นแดง
ลอกเป็นขุย หรือผิวหนังหนาและเปื่อยยุ่ย โดยเฉพาะบริเวณ
ซอกนิ้ว ซึ่งมีโอกาสอับชื้นได้บ่อย อาจมีอาการคัน และมีกลิ่น
เหม็นร่วมด้วย ลักษณะค่อนข้างแยกได้ยากกับโรคน�้ากัดเท้า ทั้งนี้
การติดเชื้อจากเชื้อราอาจเกิดตามหลังโรคน�้ากัดเท้าก็ได้
การตรวจวินิจฉัย – การจะวินิจฉัยให้ได้แน่ชัด ต้อง
พบแพทย์เพื่อท�าการตรวจทางห้องปฏิบัติการ โดยการขูดเอาขุย
บริเวณผิวหนังที่สงสัยไปส่องกล้องจุลทรรศน์เพื่อตรวจหาเชื้อรา
ยืนยันการติดเชื้อ
วารสาร 105
ทหารพัฒนา