Page 92 - 3_60
P. 92
แต่อิฐขี้กลัวก้อนนั้นไม่ยอมเชื่อ มันพยายามหลบหลีก
ให้พ้นมือของช่างท�าอิฐ ในที่สุดก็เข้าไปแอบอยู่ในกองฟาง
และสามารถหลบเลี่ยงการถูกเผาได้ส�าเร็จ ต่อมาอิฐก้อนนี้ได้พบ
กับบรรดาอิฐที่ถูกเผาไฟแล้วอีกครั้งหนึ่ง อิฐเหล่านั้นต่างรู้สึก
เสียดายที่มันไม่ถูกเผาไฟ แต่มันก็ไม่สนใจ มันเห็นว่าเพื่อนๆ
ของมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากเลย ไม่เพียงแต่มีสีน�้าตาลเข้มขึ้น
กว่าเดิม แถมยังดูเข้มแข็งมากขึ้นด้วย ในไม่ช้าคนงานก็มาขน
อิฐทั้งหลายออกไป คนงานคนหนึ่งสังเกตเห็นอิฐก้อนที่ไม่ได้ถูก
เผาไฟอยู่ในกอง
“ข้าสงสัยว่ามันรอดจากการถูกเผาไฟไปได้ยังไง”
เขาพูดพลางถอนใจ แล้วหยิบมันขว้างทิ้งไป อิฐที่ไม่ได้ถูกเผาไฟ
เริ่มเสียใจในการกระท�าของมัน เมื่อเห็นเพื่อนของมันถูกล�าเลียง
ออกไปจากที่นั่นด้วยความร่าเริงเบิกบาน แล้วมันก็ถูกทอดทิ้งให้
อยู่โดดเดี่ยวเพียงก้อนเดียวที่นั่น และเมื่อลมพัดกระหน�่าและ
ฝนตกลงมา มันก็ค่อยๆ เสียรูปร่างไป จนกลายเป็นเพียงโคลนตม
ในที่สุดการได้รับการอบรมสั่งสอนและอดทนที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ
ให้ส�าเร็จ จะท�าให้ตัวของเรามีประโยชน์ต่อทุกๆ คน
สภาวะที่กดดันและต้องพบกับอุปสรรคหลายๆ อย่าง
ในชีวิต เป็นเพียงแค่บทพิสูจน์ความกล้าหาญของเราเท่านั้นเอง
ถ้าเราสามารถผ่านมาได้แล้ว จะท�าให้เราเข้มแข็งขึ้น สามารถ
ที่จะด�าเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องได้อย่างภาคภูมิใจและประสบ
ความส�าเร็จในชีวิตได้เป็นอย่างดี
ที่มา : พื้นดิน ยั่งยืน วัฏจักร
90 วารสาร
ทหารพัฒนา
