Page 34 - File Ok2Magazine Military development362p78
P. 34
อย่าลืมเหลือ
“ลูกพลับ” ไว้บนต้นบ้าง
ชวนคิด สะกิดใจ
ร.อ. ทิวา ค�าภีระ
สามีภรรยาคู่หนึ่ง ตกลงรับจ้างเถ้าแก่ดูแลบ่อปลาในทะเล
เงินเดือนทั้งคู่รวมห้าพันหยวนข้าวปลาอาหารรับผิดชอบเอง
บ่อปลาที่นี่ใหญ่พอประมาณ ทั้งคู่เริ่มพายเรือออกให้อาหารปลา
ในตอนเช้ารอบหนึ่ง ใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะเสร็จหน้าที่
ตอนเย็นอีกรอบ งานไม่ได้หนักหนาอะไรเกินไป ก็ท�างานไปด้วย
ความสบายใจ เถ้าแก่ก็ไม่ได้แวะมาบ่อยนัก นอกจากวันจ่าย
เงินเดือนแล้ว แกก็จะแวะเอาอาหารปลามาส่งให้เป็นระยะ
มาตรวจดูการเจริญเติบโตของปลา ทุกๆครั้งก็จะ น�าเสบียงอาหาร
ติดไม้ติดมือมาฝากลูกน้องคู่นี้บ้าง
หลายเริ่มคิดถึงฝูงนกกางเขนที่ตายไปแล้ว ถ้าฝูงนกยังมีชีวิตอยู่
ผ่านไปสองปี ได้เวลาขายปลา รายได้จากการขายปลารอบนี้รวม คงสามารถช่วยก�าจัดขบวนตัวหนอนให้สิ้นซากได้แน่นอน
แล้วเป็นเงินร่วมสี่แสนหยวนเถ้าแก่ดีใจมาก เลยมอบเงินหนึ่งหมื่น ในปีถัดมา เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว ผู้คนก็จะเหลือลูกพลับให้เหลือ
หยวนให้เป็นรางวัลพิเศษ แล้วยังอนุญาตให้ทั้งคู่เดินทางกลับบ้าน ติดคาต้นบ้างเผื่อเป็นเสบียงให้เหล่าฝูงนกในฤดูหนาว ลูกพลับ
ไปเยี่ยมญาติ แกยังใจดีแถมค่ารถไปกลับให้ด้วยเรื่องทั้งหมดรู้ไป ที่เหลืออยู่บนต้นดึงดูดมวลหมู่นกกางเขนมาอยู่อาศัยในบริเวณ
ถึงภรรยาเถ้าแก่ แกโวยวายโมโหต่อว่าสามีเป็นการใหญ่
นั้นมากขึ้น และดูเหมือนเหล่าฝูงนกก็รู้จักส�านึกบุญคุณ พอฤดู
“เงินเดือนก็ตกลงกันเรียบร้อย ทุกๆครั้งยังมีเสบียงอาหาร ใบไม้ผลิมาถึง พวกมันก็จะไม่บินไปไหน แต่พวกมันจะช่วยกัน
ไปฝาก แถมยังมีโบนัสพิเศษเป็นเงินก้อนใหญ่ รับผิดชอบค่ารถ จิกกินเหล่าตัวหนอนจากต้นไม้ ปรากฏว่าหลังจากนั้นเป็นต้นมา
อีกต่างหาก จะเพี้ยนมากไปแล้วมั้ง กลัวเงินทองใช้กันไม่รู้จัก ต้นพลับที่นี่ทุกต้นจะเต็มไปด้วย
หมดหรือไง”
ลูกพลับลูกใหญ่ ให้เก็บเกี่ยวอย่างสมบูรณ์พูนสุขทุกๆปี
เถ้าแก่ได้แต่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่จะเล่าเรื่องราวต่อไปนี้ให้ “ขอถามว่าเหลือลูกพลับให้นกบ้าง ตรรกะอันนี้เพี้ยนหรือเปล่า”
ภรรยาฟังอย่างใจเย็น
เถ้าแก่ทิ้งค�าถามให้ภรรยาในตอนท้าย
“ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งก่อนฤดูหนาวจะมาถึงชาวสวนก็จะ แท้จริงแล้ว การปันผลก�าไรให้ลูกน้องตามสมควร ไม่ใช่เพียงเพื่อ
เก็บเกี่ยวลูกพลับทุกลูกจากสวน จนไม่มีอะไรเหลือคาต้น คนอื่น แต่ก็มีผลประโยชน์ต่อตัวเจ้านายเองท�าให้ได้ใจจากลูกน้อง
มีอยู่ปีหนึ่ง หิมะตกหนักมากเป็นพิเศษ ฝูงนกกางเขนเป็นร้อย พวกเขาจะท�างานด้วยความส�านึกที่ดีต่อหน้าที่และต่อองค์กร
ตัวหาอาหารกินไม่ได้ สุดท้ายพากันหนาวตายพร้อมกันหมด
เวลาเก็บเกี่ยว อย่าลืมเหลือ “ลูกพลับ” ไว้บนต้นบ้าง ผลพวง
ฤดูใบไม้ผลิในปีถัดมา ต้นพลับผลิใบออกดอกและออกผลตาม เหล่านี้จะช่วยจรรโลงความหวังและชีวิตเราให้รุ่งโรจน์ยิ่งๆขึ้น
ฤดูกาล ในเวลาเดียวกัน ก็มีขบวนตัวหนอนไม่ทราบชนิด บุกจู่โจม
สวนผลไม้แบบไม่ให้ตั้งหลัก ลูกพลับที่เพิ่งออกผลขนาดเท่าหัว คนใจแคบ ไม่มีทางรวยเป็นระดับเศรษฐี
นิ้วแม่โป้งถูกหนอนกินเรียบไม่เหลือซาก แน่นอนที่สุด ฤดูใบไม้ คนใจกว้าง ก็มักจะไม่ตกอับยากจน
ร่วงในปีนั้น ไม่มีลูกพลับเหลือให้เก็บเกี่ยวเลย ตอนนี้ชาวสวนทั้ง ที่มา : เพจ วิตามินแห่งภูมิปัญญา แปลและเรียบเรียงโดย ขจรศักดิ์
34 วารสาร
ทหารพัฒนา
