Page 46 - 3_60
P. 46

ชนเผ่า





                                                              ลุ่มแม่น�้าโขง
                  ร้อยโท วศพล มหาศรานนท์







                     วันนี้ วารสารทหารพัฒนา จะขอพาท่านผู้อ่านทุกท่านไปเรียนรู้

                   ถึงวัฒนธรรม ขนมธรรมเนียมประเพณีที่หลากหลายในภาคอีสาน

               สิ่งที่ต้องพูดถึงคือ ชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในภาคอีสาน ที่มีมากถึง ๗ ชนเผ่า

                         ล้วนแต่มีวัฒนธรรม ประเพณี ที่แตกต่างกันไปมากมาย




                                                              ๑. ชนเผ่าไทญ้อ (ย้อ)

                                                                       ถิ่นฐานเดิมของไทญ้อ หรือ ย้อ ไทยย้อ อยู่ที่เมืองหงสา
                                                              แขวงไชยบุรี ของประเทศลาวหรือจังหวัดล้านช้างของไทย
                                                              สมัยหนึ่ง ไทญ้อส่วนใหญ่ได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานใหม่ที่ไชยบุรี
                                                              ปากน�้าสงครามริมฝั่งแม่น�้าโขง (ต�าบลไชยบุรี อ�าเภอท่าอุเทน
                                                              จังหวัดนครพนมในปัจจุบัน) ในสมัยรัชกาลที่ ๑ เมื่อ พ.ศ. ๒๓๕๑

                                                              ต่อมาเมื่อเกิดกบฏเจ้าอนุวงศ์เวียงจันทน์ในสมัยรัชกาลที่ ๓
                                                              (พ.ศ. ๒๓๖๙) พวกไทญ้อที่เมืองไชยบุรีได้ถูกกองทัพเจ้าอนุวงศ์
                                                              กวาดต้อนไปแล้ว ให้ไปตั้งเมืองอยู่ ณ เมืองปุงลิง ฝั่งซ้ายแม่น�้าโขง
                                                              (อยู่ในเขตแขวงค�าม่วนประเทศลาว) อยู่ระยะหนึ่ง ต่อมาได้
                                                              กลับมาตั้งเมืองขึ้นใหม่ทางฝั่งขวาแม่น�้าโขงตั้งเป็นเมืองท่าอุเทน
                                                              เมื่อ พ.ศ. ๒๓๗๓ คือ บริเวณท่าอุเทน จังหวัดนครพนมในปัจจุบัน
         เผ่าไทญ้อ
                                                                       ชาวไทญ้อชอบตั้งถิ่นฐานอยู่ใกล้แม่น�้า ซึ่งชื่อเมือง
                                                              ชาวไทยญ้อมักมีค�าว่า “ท่า” ขึ้นก่อน เช่น เมืองท่าขอนยาง
                                                              เมืองท่าอุเทน ลักษณะบ้านเรือนของชาวไทญ้อ คล้ายกับบ้าน

                                                              เรือนของชาวไทยลาวทั่วไป คือ ตัวเรือนเป็นเรือนใต้ถุนสูง
                                                              มีชายคาที่เรียกว่า เซีย มีชานติดกับครัว มีเล้าข้าวอยู่ทาง
                                                               ด้านหลังบ้าน ถ้าเป็นบ้านของชาวไร่ชาวนาทั่วไป ก็จะมุงด้วย
                                                                หญ้าแฝก ฝาผนังเป็นฟากสับสานลานสอง บ้านที่มีฐานะดีก็จะ
                                                                 มุงด้วยกระเบื้องเกล็ดหรือสังกะสี และเปลี่ยนฝาผนังเป็น
                                                                  ไม้กระดาน ซึ่งมีให้เห็นในปัจจุบัน ชาวไทญ้อนิยมสร้างบ้านเรือน
                                                                  อยู่กันเป็นกลุ่มสังคมย่อยในวงศ์ญาติพี่น้องของตน

                                                                  และเมื่อมีจ�านวนมากขึ้นก็กลายเป็นหมู่บ้าน หรือที่เรียกว่า
                                                                   “คุ้ม” และมีวัดประจ�าคุ้มของพวกตน
                                                                          ส�าหรับประเพณี พิธีกรรม ความเชื่อของชาวไทญ้อ
                                                                 นั้น ชาวไทญ้อที่บ้านท่าขอนยาง อ�าเภอกันทรวิชัย จังหวัด
                                                               มหาสารคาม มีประเพณีเลี้ยงผีปู่ตา โดยชาวบ้านจะสร้าง


       44    วารสาร
           ทหารพัฒนา
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51